Optische theodoliet
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een optische theodoliet is een meetinstrument dat wordt gebruikt voor het meten en uitzetten van horizontale en verticale hoeken in de landmeetkunde en bouw.
Omschrijving
Een theodoliet bestaat in essentie uit een kijker die om een verticale en een horizontale as kan draaien. Aan deze assen is een systeem gekoppeld dat de hoeken meet. In optische theodolieten worden de horizontale en verticale cirkels afgelezen met een speciaal oculair naast het kijkeroculair. Het instrument bevat ingebouwde buis- en doosniveaus om het waterpas te kunnen opstellen. Met een theodoliet kunnen horizontale en verticale hoeken nauwkeurig worden gemeten of uitgezet, evenals waterpaslijnen en loodlijnen. Optische theodolieten worden tegenwoordig niet veel meer gebruikt, behalve voor specifieke toepassingen in de bouw en industrie. Moderne theodolieten maken vaak gebruik van digitale uitlezingen. Om afstanden te meten, wordt veelal gebruik gemaakt van een Total Station, een combinatie van een theodoliet en een elektronische afstandsmeter.
Gebruikte bronnen: